DIRK-JAN VISSER1*, DIRK-MELLE BEEK1*, FRANK BAAN 2, JEROEN LIEBREGTS1, STEFAAN BERGE1, MARLOES NIENHUIJS1, TONG XI 1
1 Afdeling Mondziekten, Kaak- en Aangezichtschirurgie, Radboud Universitair Medisch Centrum, Nijmegen
2 Radboudumc 3D Lab, Radboud Universitair Medisch Centrum, Nijmegen
(*gedeeltelijk eerste auteur)
Introductie en doelstelling
Het doel van dit onderzoek is om de haalbaarheid van de 3D-planning van orthognatische chirurgie bij patiënten met en zonder schisis te vergelijken.
Materiaal en methoden
Het betreft een retrospectief cohortonderzoek waarbij patiënten met en zonder schisis zijn geïncludeerd die tussen 2017 en 2022 bimaxillaire chirurgie hebben ondergaan vanwege een klasse III malocclusie. Er werden zowel voorafgaand als na de operatie CBCT-scans vervaardigd. Op basis van de CBCT en intra-orale scans werd er een 3D-planning gemaakt. De chirurgie werd in beide groepen door dezelfde chirurgen uitgevoerd met behulp van een wafer. De primaire uitkomstmaat, chirurgische haalbaarheid, werd gedefinieerd als het verschil tussen de geplande en chirurgisch gerealiseerde bewegingen van de maxilla in zes vrijheidsgraden. Er werd een ANCOVA gebruikt om het verschil van de chirurgische haalbaarheid, na correctie voor de grootte van de geplande maxillaire beweging, tussen de groepen te testen.
Resultaten
Er werden 28 patiënten met schisis en 33 patiënten zonder schisis geïncludeerd. De gemiddelde leeftijd in de schisis- en geen schisisgroep was respectievelijk 18.5 en 25.4 jaar (p=0.01). Er was geen significant verschil in geslacht tussen de groepen (p=0.10). Er werd geen significant verschil tussen de groepen gevonden in het behalen van zes vrijheidsgraden (p>0.05).
Conclusie
Bij zowel patiënten met als zonder schisis is er een vergelijkbare hoge haalbaarheid van de geplande chirurgische beweging met het gebruik van een 3D-planning en wafer.
