Autotransplantatie van een gebitselement is wellicht de meest natuurlijke methode om een ontbrekend of gebitselement met infauste prognose te vervangen. Het is een behandeling die, mits lege artis uitgevoerd, een hoog succespercentage heeft. De behandelindicatie betreft veelal jonge patiënten bij wie gebitselementen met open apices worden verplaatst naar gebieden met agenesieën. Het indicatiegebied voor deze ingreep beperkt zich echter niet alleen tot de molaarstreek. Zo is vervanging van incisieven in het bovenfront een voorspelbare behandeling gebleken. Bepalende factoren voor de prognose van een autotransplantaat zijn: het soort getransplanteerd gebitselement, het stadium van de wortelvorming bij transplantatie, de chirurgische techniek en mondhygiëne van de patiënt. Wanneer succesvol uitgevoerd, gedraagt een getransplanteerd gebitselement zich op zijn nieuwe positie op dezelfde wijze als voordien: het erupteert, de wortelvorming gaat (ten dele) door, het vertoont een fysiologische mobiliteit en het kan orthodontisch worden verplaatst. Autotransplantatie van een gebitselement vereist behandeling in een teamverband van endodontoloog, kaakchirurg, orthodontist en tandarts. In de huidige voordracht wordt stilgestaan bij de achtergronden, indicatiestelling en uitvoering van autotransplantaties bij de verschillende indicatiegebieden.