I. RAGHOEBAR, R. SCHREURS, R. HELMERS, J. DE LANGE, L. DUBOIS

Afdeling Mondziekten, Kaak- en Aangezichtschirurgie, MKA-chirurgie, Amsterdam UMC, Amsterdam

Inleiding

Voorgevormde osteosyntheseplaten zijn een relatief nieuwe optie voor fixatie bij fracturen van het zygomaticomaxillaire complex (ZMC). Een anatomisch voorgevormde osteosyntheseplaat kan in theorie bijdragen aan een betere anatomische reductie. Om dit te realiseren zijn een nauwkeurige pasvorm en voldoende mogelijkheden tot fixatie ten minste vereist.

Doelstelling

In deze studie werd virtueel geëvalueerd in hoeverre een voorgevormde anatomische osteosyntheseplaat bruikbaar is voor de behandeling van ZMC-fracturen.

Methode

Bij honderd patiënten met een geïsoleerde unilaterale ZMC-fractuur werd de pasvorm van drie voorgevormde osteosyntheseplaten (zygoma-paranasaal, zygoma groot en zygoma klein) geëvalueerd. De platen werden virtueel met een semi-automatische methode in de optimale positie geplaatst op een gespiegelde 3D-reconstructie van de niet-gefractureerde zijde. De bruikbaarheid van elke osteosyntheseplaat werd geëvalueerd op basis van de afstand tussen de plaat en het gespiegelde model en de beschikbare fixatiemogelijkheden.

Resultaten

De gemiddelde afstand tussen de plaat en de onaangedane, gespiegelde zijde was 0,59±0,24 mm (zygoma-paranasaal), 0,26±0,07 mm (zygoma groot) en 0,22±0,06 mm (zygoma klein), waarbij de pasvorm significant beter was naarmate de plaat kleiner was (p<0,0001). Het aantal geschikte fixatiemogelijkheden was significant verschillend voor de zygoma-paranasaal (14,43), zygoma groot (7,47) en zygoma kleine plaat (6,18) (p< 0,0001). De kleine en grote zygoma plaat waren adequaat in 97% van de fracturen en de zygoma-paranasaal in 88% van de gevallen.

Conclusie

Na de orbita is ook het ZMC een regio waar anatomisch voorgevormde osteosyntheseplaten qua pasvorm goed bruikbaar zijn. Hierbij zijn implementatie van chirurgische planning naar de kliniek en de rigiditeit van de plaat belangrijke aandachtspunten.