C.C.E VAN DE SCHOOR, G.K.P. BITTERMANN, L.A.A. VAASSEN, E.R.C. HAGENS, P.A.W.H. KESSLER
Afdeling Mondziekten, Kaak- en Aangezichtschirurgie, Maastricht UMC+, Maastricht
Introductie
Het orale plaveiselcelcarcinoom (OSCC) heeft een toenemende incidentie. De prognose van OSCC wordt beïnvloed door factoren zoals tumorlokalisatie, stadium, de aanwezigheid van metastasen, radicaliteit van de resectie en demografische gegevens van de patiënt. De gouden standaard bij chirurgische resectie is een pathologische marge van ≥5mm. Bij minder marge wordt vaak gekozen voor aanvullende naresectie dan wel adjuvante radiotherapie. Deze studie analyseert de impact van resectiemarges op de recidief-vrije overleving (RFS) bij OSCC, concreet of resectiemarges ≥3mm het risico op recidief binnen vijf jaar vergroten vergeleken met marges van ≥5mm.
Materialen en methoden
Dit retrospectieve cross-sectionele onderzoek werd uitgevoerd in het MUMC+. Patiënten met een primair OSCC die een curatieve chirurgische behandeling ondergingen tussen 2014-2018 werden geïncludeerd. De behandeling volgde een gestandaardiseerd protocol; 10-15mm klinische intra-operatieve marges en indien geïndiceerd een halsklierdissectie. Histopathologische beoordeling omvatte onder andere invasiediepte, diameter en krapste resectiemarge. Univariabele en multivariabele Cox-regressieanalyses werden uitgevoerd voor RFS en algehele overleving (OS).
Resultaten
Er werden 157 patiënten geïncludeerd. De mediane follow-up was 54,5 maanden [0-116]. De mediane RFS was 50,1 maanden [0-116]. Dertien patiënten (8,6%) kregen een lokaal recidief, 11 patiënten (7,0%) een regionaal recidief, 1 patiënt (0,6%) een locoregionaal recidief, en 8 patiënten (5,1%) een metastase op afstand. Univariabele analyse toonde geen significant verschil in RFS tussen 3 mm resectiemarge (HR=0.447 CI(0.222-0.898), p=0.024) en 5 mm resectiemarge (HR=0.418 CI(0.193-0.904), p=0.027) Multivariabele analyse identificeerde therapietype en extra-nodale expansie als borderline significante confounders.
Conclusie
Deze studie toont dat een pathologische resectiemarge ≥3mm geen grotere kans op een recidief geeft in vergelijking met een resectiemarge van ≥5mm.
