L.S. VAN DE LANDE¹, I. MATHIJSSEN², E. STRABBING¹, E.B. WOLVIUS¹

¹Afdeling Mondziekten, Kaak- en Aangezichtschirurgie, Erasmus MC en Sophia Ziekenhuis, Rotterdam

²Afdeling Plastische en Reconstructieve Chirurgie, Erasmus MC en Sophia Ziekenhuis, Rotterdam

Introductie en doelstelling

Monobloc advancement met interne distractie (MB-I) biedt een oplossing voor kinderen met complexe faciocraniosynostosis ter behandeling van een verhoogde intracraniale druk, exorbitisme, ademwegproblemen/OSA, malocclusie en esthetiek, maar kan gepaard gaan met complicaties (1,2). Deze studie beoogt alle complicaties van MB-I en het bijbehorende management te evalueren.

Materiaal en methoden

Diagnose, operatietiming, complicaties en managementgegevens werden retrospectief verzameld van patiënten die MB-I ondergingen in het Erasmus MC Rotterdam tussen 2008 en 2024.

Resultaten

Van de 37 uitgevoerde MB-I, waren er 5 gelijktijdig met mandibulaire distractie osteogenesis op een gemiddelde leeftijd van 76,8 maanden. 21 patiënten waren gediagnosticeerd met Crouzon/Pfeiffer en 16 met Apert-syndroom. Complicaties omvatten infecties (5 osteomyelitis van os frontalis, 1 VP-shunt infectie, 1 abces rondom distractor), ongewenste fracturen/verlies/stand (2 fracturen van frontozygomatische sutuur, 4 fracturen van maxillae, 2x ongewenst verlies van een gebitselement, 1 ongewenste stand septum nasi) en obstructie/lekkage (1 VP-shunt obstructie, 1 CSF-lekkage). Patiënten met infecties ondergingen extra ingrepen onder algehele anesthesie en CSF-lekkage middels bedrust en externe drain. Verlies van elementen werd orthodontisch behandeld. Er werd geen relatie gevonden tussen de leeftijd of diagnose en het optreden van complicaties. Aanpassingen binnen het protocol werden gemaakt, zoals het preventief verstevigen van de laterale orbitawand, de toepassing van spreiders voor de ‘echte’ down-fracture, het gebruik van maxilla splint ter bescherming van de dentitie en een pediatrische forceps voor betere grip.

Conclusie

Complicaties van MB-I dienen geëvalueerd te worden en waar mogelijk dient het operatieprotocol aangepast te worden ter verbetering van de zorg. Betere bescherming van het operatiegebied kan ongewenst uitkomsten minimaliseren.

Referenties

1. Bertrand AA, Lipman KJ, Bradley JP, Reidhead J, Lee JC. Consolidation Time and Relapse: A Systematic Review of Outcomes in Internal versus External Midface Distraction for Syndromic Craniosynostosis. Plast Reconstr Surg. 2019;144(5):1125-1134.

2. White A, van de Lande LS, O’Hara J, Hartley J, Hayward R, James G, Jeelani NO, Dunaway DJ. Frontofacial Surgery: Reducing Infection with the Development and 6-Year Outcome of a Frontofacial Protocol. Plast Reconstr Surg. 2023 Oct 1;152(4):833-840. doi: 10.1097/PRS.0000000000010442. Epub 2023 Mar 21. PMID: 36940153.

Subsidieverstrekking

Niet van toepassing.