H. SCHUTTE, F. BIELEVELT, M.S.M. MURADIN, R.L.A.W. BLEYS, A.J.W.P. ROSENBERG

Afdeling Mondziekten, Kaak- en Aangezichtschirurgie, Universitair Medisch Centrum Utrecht, Utrecht

Introductie en doelstelling

Faciale musculatuur speelt een cruciale rol bij sociale interacties. Orthognathische- en schisischirurgie veranderen het verloop van de periorale spieren, doordat deze worden losgemaakt, of zelfs doorgesneden, en gereponeerd in een nieuwe positie. Ongunstig herstel kan de functionele vector veranderen, leidend tot veranderingen in de mimiek. Het doel van deze studie was om een protocol te ontwikkelen waarmee de vectoren van de periorale spieren op MRI-scans in 3D geanalyseerd kunnen worden.

Materiaal en methoden

Een 3D-model van zeven periorale spieren werd gemaakt door middel van segmentatie van anatomische coupes en MRI-scans van een kadaver. Een protocol voor het lokaliseren van de origo en insertie van deze spieren werd ontwikkeld en geïllustreerd met afbeeldingen van gesegmenteerde spieren. Vervolgens werd een workflow gecreëerd in het programma 3DMedX en getest op 7 Tesla MRI-scans van 10 gezonde vrijwilligers. De inter- en intraobserver variatie werd berekend om het protocol te valideren. Omdat segmentatie van de m. zygomaticus major het meest betrouwbaar was, werd deze gebruikt voor een aanvullende pilotstudie.

Resultaten

De geprotocolleerde workflow werd succesvol uitgevoerd door twee onderzoekers. De absolute intraobserver variatie bedroeg 2,6 mm (SD 2,0 mm) en de absolute interobserver variatie was 2,6 mm (SD 1,5 mm).

Conclusie

Deze studie toont aan dat de ontwikkelde methode voldoende betrouwbaar en reproduceerbaar is om ruimtelijke oriëntatie en de hieraan verbonden functie van faciale spieren te analyseren. Doel van vervolgonderzoek is om dit d.m.v. artificial intelligence te automatiseren.